Na kursu studenti treba da steknu osnovna znanja o edukativnom turizmu i da ih uključe u već postojeći sistem turističkih znanja.  Studenti treba da razviju sposobnost uviđanja prednosti ovog oblika turizma i primene stečena znanja u procesu rešavanja problema savremene turističke potražnje.

Student ume da primeni principe edukativnog turizma u praksi i da preduzme adekvatne aktivnosti prilikom realizacije određenih oblika edukativnog turizma u svojoj profesiji.

Predavanja:

1. Motivi putovanja savremenog aktivnog turiste (sticanje znanja, veština i novih iskustava, lično usavršavanje i formiranje novih hobija); 2. Pojam, ciljevi, značaj, karakteristike i obim edukativnog turizma; 3. Edukativni turizam kroz istoriju; 4. Odnos  između edukativnog i kulturnog turizma; 5. Odnos između edukativnog i eko-turizma; 6. Odnos između edukativnog i drugih vrsta turizma; 7. Oblici edukativnog turizma (naučni turizam, studentski turizam, programi razmene, učenje stranih jezika, turizam dalje (permanentne) edukacije...); 8. Primeri domaćih i inostranih edukativnih turističkih programa; 9. Kognitivni, afektivni i behejvioralni efekti edukativnog turizma; 10. Veze između formalnog obrazovanja, neformalnog obrazovanja i edukativnog turizma; 11. Proces učenja i podučavanja tokom edukativnih turističkih programa; 12. Metode rada u edukativnim turističkim programima (kursevi, predavanja, istraživanje pojava, istorijske ose...); 13. Oblici rada u edukativim turističkim programima; 14. Školske eksurzije kao oblik edukativnog turizma; 15. Interaktivne radionice, letnji kursevi i kampovi kao vidovi učešća u edukativnom turizmu.

Vežbe:

1. Ciljne grupe edukativnog turizma; 2. Instituti, fakulteti, škole, naučne organizacije, udruženja i nevladine organizacije kao nosioci edukativnog turizma; 3. Kulturno-istorijsko nasleđe kao osnova edukativnog turizma;  4. Edukacioni turizam kao oblik zadovoljenja principa očiglednosti u procesu učenja; 5. Edukativni turizam kao oblik terenskog rada i vanškolskih aktivnosti učenika i studenata;  6. Ambijentalna nastava, iskustveno i kontekstualno učenje;  7. Muzeji - učionice u edukativnom turizmu; 8. Tematski parkovi i edukativni turizam; 9. Atrakcije u edukativnom turizmu -primeri dobre prakse; 10. Hobby holidays; 11. Saradnja između turističke agencije sa instituacijama koje pružaju stručnu pomoć i koordinišu aktivnosti u okviru edukativnog aranžmana; 12-15. Prezentovanje seminraskih radova koji se bave problemima određenih oblika edukativnog turizma, kao i realizacijom edukativnog turizma u reprezentativnim državama i gradovima sveta.

Hadžić O., G. Stojaković, K. Herman-Milinković, T. Vanić, I. Ivanović, (2005). Kulturni turizam. Univerzitet u Novom Sadu, Prirodno-matematički fakultet u Novom Sadu, Departman za geografiju, turizam i hotelijerstvo, Novi Sad.; Hadžić, O. (2006). Stejkholderski pristup u razvoju turističkog proizvoda edukacionog turizma Univerziteta u Novom Sadu. Časopis Turizam, br. 10., Univerzitet u Novom Sadu, Novi Sad.; Rabotić, B. (2012). Selektivni oblici turizma. Visoka turistička škola, Beograd.; Vrtiprah, V. (2006). Kulturni resursi kao činitelj turističke ponude. Sveučilište u Dubrovniku.; Elaković, S. (2006). Sociologija slobodnog vremena i turizam,  Centar za izdavačku delatnost ekonomskog fakulteta u Beogradu, Beograd; Georgi, G. (2008). Turizam posebnih interesa, Selektivni oblici turizma, Čugara print, Beograd.; Novelli, M.(2005). Niche Tourism: contemporary  issues trends and cases, ElsevierButterworth-Heinemann, Oxford.; Ritche, B W. (2003). Managing Educational Tourism. Channel View Publications.